Het was een overvolle dag, net of de corona niet meer bestaat. In het Sinai Centrum te Amstelveen overleg gehad, per telefoon gezeur met een jongere collega die kennelijk niets beters heeft te doen dan te ruziën, op mijn Rabbinaat te Amsterdam een vergadering met een bestuurder van een Joodse Gemeente , verjaardag brieven op kantoor getekend, dankbaar en blij dat we er een kleinzoon bij hebben gekregen, verdrietig dat ik/we niet naar de Brit Mila kunnen gaan vanwege corona restricties, online vergadering met de Adviesraad van het Cheider, een cursus voor de bewoners van het verzorgingstehuis Beth Shalom in Amsterdam, overhandiging van het eerste exemplaar van Daan, een schoolboekje waarin ook Jodendom ter sprake komt, en vervolgens een echtpaar op bezoek met een probleem dat ze juist liever bespreken met een rabbijn die niet te dichtbij woont en iets ouder is in jaren.
Maar mijn dag begon een beetje te vroeg! Om 3 uur ging het alarm af (het echte alarm, niet de wekker!) en kreeg ik dus meteen de meldkamer aan de telefoon. Politie bleef aan de lijn, ik voorzichtig naar beneden, maar niemand aangetroffen. Waarom het alarm dan afging is me niet duidelijk, maar gezien ik net daarvoor een e-mail had ontvangen dat al wat Joods is extra alert moet zijn omdat een of andere antisemiet, en dus lieveling van de Verenigde Naties, had opgeroepen om aanslagen op Joden te plegen, zal het waarschijnlijk vandaag wel worden bekeken wat de reden was dat het alarm afging en waarschijnlijk de halve buurt heeft wakker gemaakt. Lieve buren, links, rechts, voor en achter: excuus! Was van mij geen opzet.
Ondertussen is het al 22:30 uur en maak ik me ernstige zorgen over de toestand in Israël. Onze nieuwe wijkagent die vanochtend om 7:30 uur al aanwezig was om te kijken of er sporen van inbraak zijn heeft alle camerabeelden laten bekijken tussen 01:00 en 03:30 uur vannacht. Hij laat er geen gras over groeien, hetgeen mij een goed gevoel geeft. Maar ik zit wel vol zorgen want het regent raketten in Israël. Wat hoor ik van de Nederlandse Regering? Waarschijnlijk is onze minister van Buitenlandse Zaken bezig met een anti-Israël-resolutie binnen de Verenigde Naties, hetgeen ik natuurlijk niet had mogen schrijven maar (nog) wel denken.
Ik stop en ga opzoek naar nieuws uit Israël, ik kan aan iets anders meer denken. Israël zal moeten ingrijpen. Nog even een paar verjaardagbrieven gaan posten. Ik bemerk een extra alertheid in mezelf. Oppassen dat er geen auto’s op me inrijden of dat voorbijrijdende fietsers niet gaan afstappen om me in mekaar te slaan, want ze zien dat dat zo hoort op de TV uit Jeruzalem…
Gedurende coronatijd houdt Opperrabbijn Jacobs een dagboek bij voor het Joods Cultureel
Kwartier. NIW publiceert deze bijzondere stukken dagelijks op https://niw.nl/category/dagboek/
